زناشویی حرام

نوشته محمد یارمحمدی

| ساعت :

بازدید : 27023

نظرات : ۳

آرشیو : نامزدی، عقد و بعد از ازدواج

چیز هایی که در آداب زناشویی حرام است

دین اسلام کامل و جامع است و در هر زمینه آداب و احکام لازم را بیان داشته است، حتى در زمینه‌ی زناشویی، شرم مانع بیان حق نشده است.

زناشویی نوعی عبادت است و بر خلاف پندار برخی جاهل، تنها عملی حیوانی نیست و هم‌چنان که انسان در حال خورد و نوش حیوان نمی‌گردد و از ایمان خارج نمی‌شود، در حال هم‌بستری هم قضیه چنین است؛ اما تفاوت مسلمان با کافر و یا حیوان این است که او کارهای خود را مطابق با قانون و موازین شرعی انجام می‌دهد.زناشویی حرام .

حرام اول: مجامعت در (دُبر):

زناشویی در دبر  خلاف فطرت است. پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید:

«لعن الله الذین یأتون النساء فی محاشهن».۱

خدا نفرین کرده  بر اشخاصی که با زنان در دبرهای‌شان مجامعت می‌کنند.

پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید: «مَلْعُونٌ مَنْ أَتَى امْرَأَتَهُ فِی دُبُرِهَا»۲.

هر کس که از مقعد زنش استفاده‌ی جنسی کند، ملعون است (یعنی: از رحمت و رضای خدا محروم است).

این کار کراهت بسیار شدید داشته و در صورت عدم رضایت زن حرام است

حرام دوم: مجامعت در روزهای قاعدگی (حیض):

الله تعالى می‌فرماید: وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ  [البقره/۲۲۲]؛ از تو در باره عادت ماهانه می‏پرسند، بگو: آن رنجی است، پس هنگام عادت ماهانه از [آمیزش با] زنان کناره گیری کنید.

مَنْ أَتَى حَائِضاً أَوِ امْرَأَهً فِى دُبُرِهَا أَوْ کَاهِناً فَصَدَّقَهُ بِمَا یَقُولُ فَقَدْ کَفَرَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ۳

هر کسی با زنی که در حال خون‌ریزی است یا در مقعد آن هم‌بستری کند، یا پیش کاهن (کسی که از امور آینده خبر می‌دهد) برود و سخنان او را باور کند، پس به دین محمد کفر ورزیده است.

لازم به یادآوری است که در ایام قاعدگی فقط عمل جنسی حرام است و بوسه گرفتن و سایر تلذذات از زن حلال می‌باشد.

حرام سوم: افشای عمل زناشویی و متعلقات آن:

حرام است که مرد یا زن عمل جنسی و سخنان مربوط به آن و تلذذ از یک‌دیگر را پیش دوستان افشا کنند. پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید:

«إِنَّ مِنْ أَشَرِّ النَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ مَنْزِلَهً یَوْمَ الْقِیَامَهِ الرَّجُلَ یُفْضِى إِلَى امْرَأَتِهِ وَتُفْضِى إِلَیْهِ ثُمَّ یَنْشُرُ سِرَّهَا»۴

از بدترین مردم نزد خدا، مردی است که با زن خود هم‌بستر می‌شود، سپس راز وی را فاش می‌کند.

حرام چهارم: لیسیدن رطوبات اعضای تناسلی یک‌دیگر:

لیسیدن آب آلت یک‌دیگر حرام است؛ چون این آب مثل ادرار نجس می‌باشد و نوشیدن مایع نجس حرام است و اگر لیسیدن بدون فرو بردن آب آلت باشد، باز هم افراط در هم‌بستری و تقلید از غربیان می‌باشد واجبار یک‌دیگر بر این امر غیر فطری  جایز نیست و شایسته نیست زبان مسلمان که آله‌ی ذکر و تلاوت است، با محل نجاست تماس پیدا کند.

حرام پنجم: زنای خیالی:

جایز نیست که مرد، هنگام مجامعت با زوجه‌ی خود زن غریبه‌ای را تصور کند و یا زن، مرد اجنبی را در خیال آورد.

آداب و سنت‌های هم‌بستری

۱- نیت پاک‌دامنی وتناسل از هم‌بستری:

هر یک از زوجین هدفشان از هم‌بستری حفاظت از زنا وفحشا، توالد و تناسل باشد و در اصل هدف از ازدواج همین است. هم‌بستری با نیت فوق موجب اجر و ثواب است و بدون از آن چون به عفت و پاک‌دامنی زوجین کمک می‌کند، امید است که موجب اجر و ثواب باشد. پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید:‌… وَفِى بُضْعِ أَحَدِکُمْ صَدَقَهٌ». قَالُوا: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أَیَأْتِى أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَیَکُونُ لَهُ فِیهَا أَجْرٌ؟ قَالَ: «أَرَأَیْتُمْ لَوْ وَضَعَهَا فِى حَرَامٍ أَکَانَ عَلَیْهِ فِیهَا وِزْرٌ؟ فَکَذَلِکَ إِذَا وَضَعَهَا فِى الْحَلاَلِ کَانَ لَهُ أَجْرٌ»۵؛ هم‌بستری با زن نوعی صدقه‌دادن است. اصحاب گفتند: ای پیامبر خدا! هرگاه یکی از ما شهوت خود را برآورده می‌سازد، در آن اجر و ثواب است؟ پیامبر صلى الله علیه وسلم فرمود: آیا اگر قضای شهوت خود را در حرام می‌نهاد، بر او گناهی نمی‌بود؟ همین طور است اگر آن را در حلال بنهد، دارای اجر خواهد بود.

۲- ملاعبت و ملاطفت:

مستحب است که مرد پیش از هم‌بستری، شهوت زن را تحریک کند، به هر وسیله‌ای که وی تحریک می‌شود از قبیل بوسه گرفتن و مکیدن زبان وی و چسباندن بدن به بدن و استعمال خوشبویی و …. تا زن هم از مجامعت لذت ببرد. و اگر پیش از تحریک زن مشغول به هم‌بستری شود، غالباً پس از انزال مرد، شهوت زن تسکین نمی‌یابد و لذت کامل نمی‌برد. جابر بن عبدالله می‌گوید: نَهَى رسول الله صلى الله علیه وسلم عَنِ المُوَاقَعَهِ قَبْلَ المُلاَعَبَهِ؛ پیامبر صلى الله علیه وسلم از مجامعت پیش از ملاعبت باز داشته است. و در حدیث دیگر می‌فرماید: لا یقعن أحدکم على امرأته کما تقع البهیمه ، ولیکن بینهما رسول ” قیل: وما الرسول یا رسول الله ؟ قال ” القبله والکلام.۶

نباید هیچ یک از شما بر زنش همچون حیوان بر اهل خود بیفتد؛ بلکه میان آنان رسولی باشد، سؤال شد: یا رسول الله ! منظور از رسول چیست؟ فرمود: بوسه و صحبت کردن.

 در کتاب خلاصه الفتاوى نوشته است: دست زدن مرد و زن به اعضای تناسلی و جاهای شهوت‌انگیز یک‌دیگر جایز است.

۳- بسم الله گفتن و خواندن دعا پیش از هم‌بستری؛

این دعا از پیامبر صلی الله علیه وسلم نقل شده است: بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ جَنِّبْنَا الشَّیْطَانَ وَجَنِّبْ الشَّیْطَانَ مَا رَزَقْتَنَا۷؛ به نام الله، خدایا! ما را از شیطان دور دار و شیطان را در آن‌چه به ما عنایت فرمودی، دور دار.

۴- مرد پس از انزال کمی تاخیر کند:

تا زن کاملا ارضاء بشود؛ چه بسا انزال وی به تأخیر می‌افتد؛ در کتاب المغنی نوشته: فلا یعجلها حتی تقضی حاجتها؛ مرد زن را بشتاب وا ندارد تا آنکه زن حاجت خود را برآورد.

۵- هم‌بستری به قدر تحمل زن:

در کتاب الدر المختار آمده است:‌ لو تضررت من کثره‌ جماعه لم تجز الزیاده علی قدر طاقتها. اگر زن از کثرت مجامعت مرد متضرر می‌شود مجامعت بیش از توانایی زن جائز نیست.

بنابر این مرد به قدر توانایی زن کفایت کند و ورنه زن دیگر بگیرد و مرد باید به قدر کفایت زن جوابگو باشد؛ زیرا عفیف و پاک‌دامن درآوردن زن بر مرد واجب است۸.

۶- هم‌بستری در خلوت:

هم‌بستری باید از سمع و نظر مردم به دور باشد و مناسب است که زیر چادر یا ملافه انجام گیرد. پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرماید: إِذَا أَتَى أَحَدُکُمْ أَهْلَهُ فَلْیَسْتَتِرْ ، وَلا یَتَجَرَّدَان تَجَرُّدَ الْعِیرَیْنِ ۹؛ وقتی یکی از شما می‌خواهد با همسرش مجامعت کند، پس خود را بپوشاند و زن و مرد هم‌چون برهنگی دو الاغ، خود را عریان نکنند. این حدیث ضعیف است و امر به پوشش در حال مجامعت وظیفه اخلاقی است، ورنه زن و مرد می‌توانند به صورت برهنه یک‌دیگر را ببینند،

۷-عدم استقبال قبله:

هنگام هم‌بستری رو به قبله نکند. عمرو بن حزم و عطا آن را مکروه قرار داده‌اند.۱۱

۸- عدم تکلم زیاد:

در اثنای هم‌بستری زیاد صحبت نکند که مکروه است.۱۲

۹- صورت‌های هم‌بستری:

دین اسلام شیوه‌ی خاصی را در مجامعت لازم قرار نداده و آن را به دل‌خواه زوجین واگذار نموده است. فقط فریضه‌ی اسلام در این است که مجامعت در جلو باشد.

عن ابن عباس أن أناسا من حمیر أتوا النبی صلى الله علیه و سلم یسألونه، فقال رجل منهم: إنی أحب النساء وأحب أن آتی امرأتی مجبیه فکیف ترى فأنزل الله تعالى نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنى شئتم فقال رسول الله صلى الله علیه و سلم ائتها مقبله ومدبره إذا کان ذلک فی الفرج۱۳؛ ابن عباس می‌فرماید: گروهی از قبیله‌ی حمیر نزد رسول خدا صلى الله علیه وسلم آمدند تا از او بپرسند. مردی از آنان گفت: من زنان را دوست دارم و دلم می‌خواهد با همسرم در حالی که دست ها و زانوهایش را به زمین زده مجامعت نمایم، چه می فرمایی؟ خداوند متعال این آیه را نازل نمود: نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنى شئتم؛ همسران‌تان کشت شما هستند، به کشت خویش به هر شکلی که می‌خواهید درآیید. رسول خدا صلى الله علیه وسلم فرمود: با زن خود در حالی که رویش به سوی تو یا پشتش به سوی تو باشد هم‌بستری کن، به شرطی که هم‌بستری در فرج باشد.

برترین شیوه در هم‌بستری:

ابن قیم می‌نویسد: بهترین شیوه‌ی هم‌بستری این است که زن زیر و مرد بالا باشد. در حدیث به زن فراش گفته شده و این با پایین بودن زن سازگار است و در قرآن به مرد قوّام گفته شده است و بالا بودن وی از تکمیل قوام‌بخشی مرد به زن است.

و حدیث: «إِذَا جَلَسَ بَیْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ» ۱۴؛ وقتی مرد میان دست و پای زن (برای مجامعت) بنشیند، بر همین شیوه دلالت دارد.

بدترین شکل هم‌بستری:

ابن قیم می‌نویسد: بدترین شکل هم‌بستری این است که مرد پایین و زن بالا باشد، این روش خلاف فطرت نر و ماده و بیماری‌زاست.

۱۰- استحباب وضو جهت تکرار عمل جنسی:

پیامبر صلى الله علیه وسلم فرمود: إِذَا أَتَى أَحَدُکُمْ أَهْلَهُ ثُمَّ أَرَادَ أَنْ یَعُودَ فَلْیَتَوَضَّأْ۱۵؛ وقتی یکی از شما با زنش مجامعت کرد و سپس خواست که عودت کند، وضو بگیرد.

۱۱- وجوب غسل پس از عمل جنسی:

هنگامی که تا ختنه گاه مرد در شرم‌گاه زن داخل شود، غسل بر مرد و زن واجب می گردد، چه انزال بشوند، یا نشوند؛ چنان‌که پیامبر صلى الله علیه وسلم می‌فرماید:

إِذَا جَلَسَ بَیْنَ شُعَبِهَا الأَرْبَعِ وَمَسَّ الْخِتَانُ الْخِتَانَ فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ۱۶؛ وقتی مرد میان دست و پای زن (برای مجامعت) بنشیند و کلاهک آله‌ی او در شرمگاه زن غائب شود، غسل واجب است.

۱- رواه الطبرانی فی الأوسط و ابن عدی وهو حدیث صحیح.

۲- ابوداوود (۲۱۶۲). مسند احمد (۹۷۳۳، ۱۰۲۰۶).

۳  – ترمذی (۱۳۵)، ابن ماجه (۶۳۹).

۴  صحیح مسلم (۱۴۳۷).

۵ صحیح مسلم (۱۰۰۶).

۶به روایت دیلمی در مسند الفردوس حدیث منکر است.

۷ صحیح بخاری (۳۲۷۱).

۸ احیاء العلوم.

۹ سنن ابن ماجه (۱۹۲۱). سند آن ضعیف است.

۱۰ رد المحتار: ۵/۲۴۳٫

۱۱ المغنی: ۷/۲۲۸٫

۱۲ المغنی: ۷/۲۲۸٫

۱۳ معجم الأوسط طبرانی (۳۲۸۳).

۱۴ صحیح مسلم (۳۴۹).

۱۵ صحیح مسلم (۳۰۸).

۱۶صحیح مسلم (۳۴۹).